Beste allemaal,
Ik had u dit jaar in al zijn eenvoud graag een fijne kerst gewenst, maar dat gaat niet. Er is te veel onzin, domheid, illusies en zwendel (meestal onbewust, ben ik het mee eens) gaande in de wereld van spiritualiteit om te zwijgen.
Vandaag is de winterzonnewende, over een paar dagen kerst; De donkerste dag, de langste nacht, dan de vernieuwing van het licht.
Dit licht dat we elk jaar vieren, dit licht dat alleen te vinden is in de grot van het innerlijk, dit licht wordt alleen verborgen door zijn fenomenale eenvoud.
Nee, er is geen manier om dit licht te verkrijgen. Al degenen die u een pad aanbieden, zijn oplichters of onwetenden.
Dit licht van zijn is precies absoluut onmiddellijk. Precies het tegenovergestelde van een pad. We kunnen niet niet zijn. Zo simpel, direct en vanzelfsprekend is het. Ik ben en ik weet dat ik ineens ben: daar is dit licht.
Waarom verschijnt het midden in de winter, midden in de duisternis? Het is gewoon het moment waarop de natuur ons het minste geeft. Onze aandacht wordt minder afgeleid door de dingen van deze wereld. Winter, de grot, duisternis, dit betekent de aandacht vestigen op wat gewoonlijk onopgemerkt blijft: het simpele feit van het bestaan. Het eerste feit dat ons in staat stelt te denken, voelen, willen…
De zwendel van de spirituele paden is om deze directheid van ‘ik ben’ te ontkennen.
Het enige dat kan worden gezegd, is dat de helderheid van het zijn in het strippen verschijnt. Het is winter, de grot, de geboorteplaats.
Maar niets wordt echt geboren dat er niet al is. Strippen is een simpele beweging van aandacht: in plaats van mezelf te verliezen in de wereld, verzamel ik mezelf in mijn aanwezigheid. Aanwezigheid bij mezelf is onmiddellijk. Er is geen geloof nodig, geen trucje, geen specifieke meditatie, maar een simpele beweging van het bewustzijn.
Het gefluister van gevonden worden heeft de kracht om de lagen van de psyche te transformeren: geest, emoties, verlangens, en niet andersom.
Je hebt geen andere meester dan jezelf. Te vaak bestaat valse spiritualiteit erin je te beroven van je eigen innerlijke autoriteit. De ziel is onzeker over haar geldigheid, het is gemakkelijk om haar “oplossingen” aan te bieden door haar te vragen zich te onderwerpen aan een externe autoriteit…
Geloof niet in beelden, aanbid ze niet: ze zijn er om een beweging van bewustzijn naar je wezen uit te drukken.
Wees en leef!